İnsan təbiətinin gələcəyi

Hal-hazırda biotexnoloji və genetik tərəqqi, insan təbiətinin gələcəyi ilə bağlı bir ?ox m?bahisəni ?z? ilə g?ndəmə gətirir. Bu biotexnoloji tərəqqinin fəlsəfi, etik və siyasi nəticələrini qələmə alan Habermasın isə verdiyi ən diqqət?əkici suallarının başında: İnsan yaradıcısının Tanrı və ya başqa uca varlıq deyil, yenə bir insan olmağının, insanın ?z?n? tanıyıb bilməsi baxımından necə bir nəticəyə gələcəyidir. İnsanın bir n?v varlığı olması həqiqətindən ?ıxış edən Habermas, yaxşı və d?zg?n həyat tərzi nə fokuslanmış fəlsəfi-metafizik ifadələrin t?kəndiyi bir zamanda biotexnologiyanın və onun əsas təhrikedici g?c? olan genetikanın təqdim etdiyi imkanların bir daha dəyər və etik problemlərini, həm də bu dəfə tamamilə başqa bir ?l??də sorğu-sual etməli olduğunu m?dafiə edir. Onu ən ?ox narahat edən vəziyyət isə, fəlsəfənin bu suallar qarşısında susqunluğudur. Praktik fəlsəfənin ədalət nəzəriyyələri m?bahisələri i?ində tıxanmasını tənqid edib, əxlaqa n?v etikası bir anlayışı i?ində baxılması lazım olduğunu m?dafiə edən Habermas, təbii yollarla b?y?y?b inkişaf edən və insan əlindən ?ıxmaq surətiylə m?vcud olan insan təbiətlə bağlı son dərəcə diqqət?əkici olan arqumentləri dilə gətirməkdədir. Amma buna baxmayaraq, insan təbiətinin instrumentalizasiya edilməsinə qarşı ?ıxır. Biotexnoloji dizayna əsaslana n insan həyatı modelinin acizliyini g?stərir və d?vr?m?zə uyğun bir ?z? olma imkanının hansı fəlsəfi və etik əsaslar ?zərinə oturmalı olduğunu sorğu-sual edir. Habermas insanın həyat səviyyəsini artıran genetik və biotexnoloji tərəqqinin əleyhinə olmayıb, onlara daha ?ox fəlsəfi və etik cəhətdən diqqətlə yanaşmalı olduğunu vurğulayırdı. Bu son əsəri ilə elm-fəlsəfə əlaqəsinə yeni və dərin bir məna qatmaqda və insanı yaxın gələcəkdə g?zləyən ən ciddi eksiztensial problemlərdən biri qarşısında ayıq olmağa ?ağırmaqdadır.