Nasrettin Hoca Hik?yeleri

Zaman aktı gitti. İsmi dilden dile dolaştı ve ş?hreti mill? sınırları aşıp t?m d?nyaya yayıldı. Hik?yeleri yabancı dillere ?evrildi. Kıvrak zek?sı ve ince n?kteleri ile Nasrettin Hoca, g?ncelliğini yitirmedi ve b?t?n hik?yelerinde g?l?msetirken aynı zamanda d?ş?nd?rmeyi de başardı. Orhan Veli ise mazisi 13. y?zyıla hatta daha eskilere dayanan bu hik?yeleri kaleminin rengiyle harmanlayarak onlara yeni bir soluk getirmiş ve manzum bir şekilde yazarak ebed?leştirmiştir. Hoca’nın karısı bir g?n Hoca’nın C?bbesini yıkar; bah?eye asar. Eve ge? d?nen Hoca derh?l feryadı basar: “Bah?ede bir hırsız var; aman! ?abuk ol, kadın! ?abuk bana okumla yayımı ver.” Okla yay hemen gelir; Hoca yayı bir gerer; Yaradan’a sığınıp ş?yle c?bbeye atar. Aklınca da hırsızı yere serer. Sonra ?ekilir odasına, yatar. Sabah olup ortalık ağarınca Kalkar bakar ki Hoca…