Polanim

W Izraelu m?wią o sobie „Polanim”, Polacy. Choć od lat mieszkają we własnym, żydowskim kraju, podsk?rnie wciąż są związani z miejscem pochodzenia. Dzieli ich stosunek do Polski, uzależniony od roku i okoliczności wyjazdu, łączy sentyment do kultury i języka. I tęsknota za tym, co najlepiej im znane: zapachami, smakami, pejzażem, sposobem myślenia czy zachowania nieprzystającym do bliskowschodniej rzeczywistości. Na ślady tej tęsknoty, zwożonej do Izraela przez dekady, można trafić na każdym kroku. Karolina Przewrocka-Aderet wiedziona reporterską intuicją odnajduje niezwykłych „Polanim” i opowiada ich historie. Są tragiczne, sentymentalne, nieraz zabawne: czytamy o grupie Żyd?w, kt?rzy w 1934 roku wyruszyli z Warszawy do Palestyny na rowerach, o wrocławiance, kt?ra wiosną 1948 roku przygotowała ceremonię ogłoszenia niepodległości kraju, o telawiwskim Gomułkowie, zamieszkiwanym przez emigrant?w z lat 50., o polskich architektach uczestniczących w budowie Tel Awiwu. O tych, kt?rzy do Polski wr?cili, i o tych, kt?rzy stworzyli sobie namiastkę Polski w Izraelu. W kraju tak odległym, a jednak bliskim, bo budowanym od podstaw przez ludzi ukształtowanych przez polską kulturę.