Pinokyo

Okul arkadaşınızın bir kukla olduğunu d?ş?nebiliyor musunuz? Hem de haylaz mı haylaz, s?z dinlemez, ama altın gibi bir kalbi olan bir kukla. Konuşuyor, g?l?yor, atlıyor, zıplıyor, oyun oynuyor, kavga ediyor. T?m bunları yaparken de başından t?rl? t?rl? maceralar ge?iyor. Carlo Collodi’nin, İtalyan edebiyatının klasiklerinden biri h?line gelmiş olan Pinokyo adlı romanı işte bu kuklanın ?yk?s?n? anlatıyor. Collodi, Pinokyo’da bizi ?deta on dokuzuncu y?zyıl İtalya’sında, aslında kendi memleketi olan Toskana’da b?y?l? bir yolculuğa ?ıkarıyor. Bu yolculukta bizlere rehberlik eden Pinokyo bir fakir ?ocuğu, onu tahtadan yontan Geppetto Usta neredeyse hi?bir şeyi olmayan ama kalbi sevgi dolu, fakir bir marangozu, Pinokyo’nun yol arkadaşları ise k?h iyi k?h k?t? karakterleri anlatıyor. ?nl? filozof Benedetto Croce, Pinokyo i?in “Bu, insani bir kitap ve kalbin yollarını buluyor.” demiş ve Croce eklemişti: “Pinokyo’nun yontulduğu tahta, insanlıktır.” «Artık ger?ek bir ?ocuk olmuştu, tıpkı t?m diğer ?ocuklar gibi. Etrafına ş?yle bir bakındı ve kul?benin her zamanki samandan yapılma duvarları yerine, sade bir zevkle d?şenmiş g?zel bir oda g?rd?. Yatağından atlayınca ona bir tablo gibi gelen yeni kıyafetleri, başlığı, deri bir ?ift ?izmeyi hazır buldu…»